Geçen haftanın üzerinde en çok durulan konularından biri de “uzay”savaşlarıydı. Bu savaşlar, gezegenler arasında, “warp” motorlu uzay gemileriyle değil, internetin “sanal uzayında”, ülkeler arasında bilgisayarlarla yapılıyor. Tartışma o kadar yoğun ki, Financial Times başyazılarından birinde ele alıyor; Brzezinski bir yorumunda, bu savaşların kurallarını saptayacak uluslararası anlaşmaların gerektiğini savunuyor. The New York Times’ın aktardığına göre “Washington’da konuya ilişkin konferanslar birbirini izliyor”.

Tiyatro Kumpanya’nın ikinci oyunu “Hasretinden Prangalar Eskittim” sizi Ahmed Arif’inhayatında bir yolculuğa çıkarıyor, mücadelesinde, şiirlerinde, aşklarında... Derin bir araştırmanınsonucu hazırlanmış oyun, bir belgesel tadında. Bırakalım, gerisini oyunun yönetmeni ve oyuncusu Kemal Kocatürk anlatsın...

nsan hakları ve özgürlükleri izleme kuruluşu Freedom House'un yıllık raporunda, ülkeler en özgür olandan en az özgür olana, 1'den 7'ye doğru rakamlarla notlandırıldı. Buna göre, Türkiye'nin notu hem siyasi haklar, hem sivil özgürlükler alanında, geçen yıllardaki gibi 3 oldu. Raporda Türkiye'ye, ''kısmen özgür'' ülkeler kategorisinde yer verildi. Raporda Türkiye hakkındaki değerlendirmede, ''Türkiye'nin bu yılki notunda değişiklik olmamasına rağmen, siyasi tutuklamalar ve basın özgürlüğüne yönelik baskılardan dolayı özellikle kaygı duyulan bir ülke olarak tanımlandığı'' belirtildi. Raporda Türkiye'den, ''otoriter eğilimlerim yüzeye çıktığı bir ülke'' olarak bahsedildi.

Prof.Dr. Mustafa Kaymakçı : " Tarım beslenmemizden sağlığımıza ,ekonomiden dış güvenliğe değin her konu ile bağlantılı. Bu açıdan en az çiftçiler kadar kentlileri de ilgilendiriyor.Birbirini izleyen iki yazımda,bu bağlamda üretim ve ekonomi- politik açılardan Tarım’ın 2012 Bilançosu’nu irdeliyorum"

10 Ocak Gazeteciler Günü için bir önerim var: O gün gazeteciliği Silivri’de yapın! Yıllardır değişmeyen başlıca gündem maddelerinden biri olan Silivri yargılamalarının nasıl seyrettiğini yerinde görün. Bu çağrım tüm Türkiye’deki gazetecileredir. Bir kez olsun Silivri Cezaevi sınırları içindeki duruşma salonuna gelin. Bir kez olsun tutuklu yargılananları 8-10 metre uzaktan da olsa dinleyin. Gazeteci yaşadığı çağın tanığıdır. Türkiye’nin kaderiyle doğrudan ilgili Silivri yargılamalarına bir kez olsun tanıklık edin.

Önceki gün haber, iletişim ağlarına düştüğünde önce inanamadık. 21. yüzyılda, “ileri demokrasi” diye tanımlanan ülkemizde İzmir İl Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı beş kişilik bir komisyon toplanıyor, Steinbeck’in“Fareler ve İnsanlar” kitabını (Sel Yayıncılık) inceliyor ve “eğitime uygun olmadığı” raporunu veriyor. İşin en acısı komisyonda iki de edebiyat öğretmeni var. Dünkü kültür sayfamızda ayrıntıları, tepkileri okudunuz, tekrarlamayacağım. Hangi rezillikten başlasam ki! Bu nasıl bir kafa yapısıdır, nasıl hastalıklı bir görüştür ki, bir eserin tümünden iki sayfayı ayırabilip, eserin tümünü yok sayıp, o iki sayfa üzerine hüküm bildirilir... Yunus Emre’den “Cennet cennet dedikleri / Birkaç köşkle birkaç huri / İsteyene ver sen onları / Bana seni gerek seni” dizesini yasaklayan zihniyet, Steinbeck’ten haydi haydi 2 sayfayı atmayı düşünebilir!

Kitap yasakları yeniden gündemde. Cumhuriyet tarihimizin en inatçı gündem maddelerinden biri olmayı sürdürüyor. Ve gerek zaten mevcut yasaklar, gerekse ufukta şekillenen yenileri, haklı olarak tepki görüyor. Benim bugünkü “meselem” de işte bu noktada devreye giriyor. Yakın geçmişte bazı aydınlarımız, iktidarın talep ettiği kimi anayasa değişiklikleri için ‘evet’ oyu kullanmışlardı. Bu tavırlarının bir gerekçesi olarak da “Bu kadarı yetmez, ama evet!” söylemini kullanmışlardı. Yani -elbet benim tahminimce- şöyle demek istemişlerdi: “Bu kadarı özgürlükler bakımından elbette yeterli değil ama biz şimdilik, hazır fırsat varken bu kadarını alalım da gerisini sonra düşünürüz…” gibisinden!

İnsanlık, sorduğu, soruşturduğu sorunun peşine deli divane, korkusuzca, bedeller ödemeyi göze alarak takıldığı için gelişti, ilerledi. Soru sormayınca durur, duraklar insan, insanlık. Ama soru sormak cesaret, yürek işidir Yonca… Soru sormak aynı zamanda tehlikeli iştir… Soru sormak akıntıya karşı durmaktır… Soru sormaya kalkınca asgarisi 4 sıfırlı dolgun maaşından olabilirsin; danışmanlıktan, okuldaki kürsünden, rahatından olabilirsin. Gazetedeki köşenden, ekrandaki postundan olabilirsin… Ama soru sormazsan ot olursun Yonca, ot!.. Ünlü İtalyan Marksist Gramsci,atalarından aktarır; “Sen ot olursan keçiler bile seni yer” diye… Tayyip’in keçileri neden bu kadar semirdi sanıyorsun Yonca…

..Yeni anayasa, yasaların kaynağı olarak şeriatı işaret ediyor...(Önemle) Mısır’ın belki de en merkezî kurumu konumundaki El Ezher Üniversitesi ve Camii’ne “İslam şeriatıyla ilgili meselelerin danışılacağı yer” payesi veriyor. İşte bu katkı, El Ezher’in bir tür “şeyhülislamlık” makamı haline gelmesi, “fetva mercii”ne dönüşmesi olarak yorumlanıyor.” *** Çeşitli Arap ülkelerinde “kalkışmalar” başladığında bir sürü Türk aydını “İslam dünyasına nihayet özgürlük geliyor”, diye sevinmişti. Ben ise ilk günden itibaren “Arap demokrasi”sinden ancak “İslami düzen”in çıkacağını savunmuştum. Zira, Arap dünyasına yıllardır en derin siyasi yatırımı yapan gücün Müslüman Kardeşler (İhvan) olduğunu bu dünyayı bir nebze takip eden herkes gibi ben de biliyordum.

Ortadoğu Teknik Üniversitesi’nde, heyecan verici bir gün yaşanacaktı. Çoğunlukla yerli üretim olan Göktürk-2 gözlem uydusu, uzaydaki rezervasyonuna yerleştirilecekti. Günlerden 18 Salı, aylardan 2012’nin Aralık’ıydı. Aynı günlerde meri hükümet 12 Eylül musallatı YÖK (Yüksek Öğretim Kurulu) yasasını, darbe zamanını aratacak değişikliklerle Meclis gündemine indirmeye hazırlanıyordu. Göktürk-2’nin uzaya fırlatılması töreni için Çin’e online bağlanacak zevat –Cumhurbaşkanı unutulup çağrılmamıştı- ODTÜ’de bir araya gelecekti. YÖK yasasına ve yasada yapılacak değişikliklere karşı çıkan öğrenciler, hazır hükümet ayağımıza kadar gelmişken, derdimizi anlatalım,bu hükümetten hazzetmediğimizi de bir kere daha söyleyelim, diyerek hazırlıklar yaptılar.